Zoeken.
Bands, theater, kampvuur, lekker eten, veel te doen en een relaxed sfeertje, en dat alles op het landgoed van een kasteel: van 13 tot en met 16 juni vond de knetterende afscheidseditie van Mañana Mañana plaats. Ruim 23.700 bezoekers genoten ondanks het wisselvallige weer van een bijzonder en emotioneel finalefeest.
Muzikale hoogtepunten
Het muziekprogramma van Mañana Mañana bood ook dit jaar weer een achtbaanrit langs alle hoeken van het muzikale spectrum: van analoge gabber-rave tot guerilla brass en van americana tot psychedelische jazzrock. Een paar hoogtepunten: de bluesrockers van Leif de Leeuw Band die een gastoptreden van de werkelijk fenomenale soulzangeres Berget Lewis uit de hoge hoed toverden, de Vlaamse rockers van BOSKAT die hoofdpodium De Veranda volledig op z’n kop zetten en de pret-ska van Politie Warnsveld, een band die het klaarspeelde om klokslag 12:00 ’s middags al een uitzinnige menigte aan het dansen te krijgen.
Theater, workshops en culinair spektakel
Op theatergebied stal de voorstelling Theatra Obscura van Hydra Theater de show – met acrobombastische toeren, brandende hoepels, een onzichtbare hond en een menselijk konijn werd een groot publiek keer op keer met open mond geboeid. Culinair spektakel kwam van kop-tot-kont-chef Nel Schellekens en oerkok Theo de Gier, die elk op geheel onnavolgbare wijze lieten zien hoe lekker duurzaam eten kan zijn. Vlijtige bezoekers die zin hadden om zelf iets te doen, konden hun eigen drinkglas blazen bij de glasblazerij of een koperen sieraad maken in de smederij. En voor jonge bezoekers was er onder andere een speurtocht met speelhuisjes in het bos opgetuigd (hoewel het vanwege modder rondgestrooide stro uiteindelijk de voornaamste jeugdattractie bleek).
Speciale onderdelen
Landgoedeigenaren familie Croll waren zo gastvrij om zelfs hun kasteel open te stellen voor een bijzonder optreden van Robin Scherpen. Deze klassiek gitarist moest vanwege een oogaandoening een operatie ondergaan waarna hij wekenlang in het aardedonker moest revalideren. Tijdens die duistere periode schreef hij zijn album ‘For the Unseen’. In een geheel verduisterde kasteelkamer nam hij bezoekers mee in zijn ervaring, zodat zij de muziek konden beleven zoals hij die gecomponeerd had. Deze kleinschalige optredens vormden een van de populairste onderdelen van de uitverkochte zaterdag van Mañana Mañana. Ook bijzonder was het live radioverslag van de EK-wedstrijd Polen – Nederland op zondag. Een absurdistisch duo zorgde dat bezoekers de wedstrijd niet hoefden te missen en bovendien een dosis flauwe woordgrapjes binnenkregen.
Spontaan afscheidsritueel
Hoe enthousiast de trouwe bezoekers van Mañana Mañana ook waren, deze tiende editie was vanwege de tegenvallende kaartverkoop de laatste keer dat het festival plaatsvond. Dat kondigde organisator De Feestfabriek een week voor het festival al aan. Bezoekers werden opgeroepen om er een knallend afscheidsfeest van te maken en daaraan werd gehoor gegeven: de zaterdag was volledig uitverkocht en de sfeer tijdens het festival was uitgelaten. Als spontaan afscheidsritueel vond er zondagavond een ‘Jovink 2.0’-optreden plaats op het Open Podium, waarbij oud-bassist en organisator Gijs Jolink werd bijgestaan door andere muzikale leden van de organisatie. Daarna werden de iconische houten Mañana Mañana-letters die sinds de starteditie in 2013 het terrein tooien, onder begeleiding van een vuurvreter verbrand in een groot kampvuur om het einde van het festival te symboliseren.
De Feestfabriek wil alle bezoekers, medewerkers en andere betrokkenen – niet in de laatste plaats de verschillende landeigenaren waar Mañana Mañana in de loop der jaren heeft plaatsgevonden – uit de grond van haar hart bedanken voor de opkomst en inzet. Met deze editie wordt een tijdperk afgesloten, maar waar de ene deur sluit gaat er ongetwijfeld ergens anders een zolderraampje open.
